నా జీవితం అబద్ధం – చరిత్రబద్ధం
తన జీవితం అబద్ధం అవి స్వయంగా అమ్మే ప్రకటించింది. ఇది ఆశ్చర్యకరమైన అంశం మాత్రమే కాదు. ఆలోచించదగిన అంశం కూడా.
అబద్దం అంటే లేనిది ఉన్నట్లు చెప్పటమే కదా!
అమ్మ జీవిత సన్నివేశాలన్నీ లీలామయమైనవి అని ఈ మాటకు అర్ధం అనిపిస్తుంది. లీలలు అంటే మానవాతీతమైనవి.
అవి అసాధారణంగానూ అపూర్వంగానూ ఆసక్తికరంగానూ ఉంటాయి. అచంచలమైన భక్తి ఉంటే గాని వాటిని మనం నమ్మలేము. అందుకే అవి అ- బద్ధం. అంటే లౌకిక మర్యాదలకు కట్టుబడి ఉండేవికాదు.
సలసల కాగే పులుసుకళాయిలో నిలకడదుంప ముక్క ఉడికిందో లేదో అని చేయిపెట్టి తీసి చూడటం, చేతితోనే కలియబెట్టి, చెక్కువెదరకుండా చేతిని వెనక్కి తీసుకోవటం, అతితీవ్రమైన ఉష్ణోగ్రతలో భగభగ మండే పొగాకు బేరన్ లో ఒక రోజంతా ఉండిపోయి, అక్షతంగా, అదర్భంగా విరునవ్వులతో తిరిగి రావటం వంటివి ఆశ్చర్యకరమైన సన్నివేశాలు, మాస్తేగాని నమ్మశక్యం కానివి,
అయితే స్వయంగా చూసినవారు వివరిస్తుంటే, నమ్మకుండా ఉండలేము.
లౌకేకమైన తర్కానికి ఇవి ఏవీ కట్టుబడి ఉండే అంశాలు కావు. ఇలాంటి చిత్రమైన సన్నివేశాల సమాహారంగా ఉన్న అమ్మణీవితం తర్కానికి అ- బద్ధమే. అయితే, ఆ జీవిత సన్నివేశాలు చరిత్రరూపంలో మనకు అందుబాటులో ఉన్నాయి. అందువల్ల అమ్మజీవితం వరిశ్రబద్ధం అయి ఉన్నది. అబద్దమైన ఈ జీవితం ఎందుకు చరిత్రబద్ధమైనదో మనం తెలుసుకోవాలి. ఆ చరిత్రలో మానవజీవన వైఖరి ఎలా ఉండాలో, రాగద్వేషాలకు అతీతమైన ప్రేమ ఎలా ఉంటుందో, అపకారం చేసినవారికి సైతం ఉపకారమే దేవీ హృదయౌన్నత్యం ఎటువంటిదో, వతిని ఆధారం చేసుకొని పంచకలాలను జయించే పాతివ్రత్యం ఎలా ఉంటుందో మొదలైన ఎన్నో ఉదాహరణలు మనం చూడవచ్చు. “ఉత్తమ శ్లోకన్య చరితం ఉదాహరణ మర్చని” అన్నారు పెద్దలు. అబద్దమైన ఆ జీవితం చరిత్రగా మనకు అందుబాటులోకి వచ్చి, ఎన్నో మహత్తర సత్యాలను ప్రబోధిస్తోంది.
అమ్మ జీవిత చరిత్ర మనకు ఉదాహరణాత్మకమైన ఉపదేశం.
సమన్వయాత్మకమైన సందేశం. ఆచరణాత్మకమైన ఆదేశం..