P (పి)
1.సీ. పితృరూపమేకాక విదితఘంటగళాలు
మంచిగా మూర్తీభవించువాఁడు;
“శ్రీనాథపీఠానఁ జెలఁగు సదస్సులం
దన్నింట దానయైయలరువాఁడు;
“జిల్లెళ్ళమూడి”లోఁజెన్నొందు “అమ్మ”ను
అక్షరార్చనజేసి యడరు వాఁడు;
“కుర్తాళపీరై”క“కులపతి”వర్యుల
కుడిభుజమ్మౌచును గొలుచువాఁడు
“కాళిపీఠా”న జరిగెడి కమ్రకవన
సభలలో నాకు స్థాన మొసంగువాఁడు;
“గర్తపురి”ని “పీయస్సారు”గా వెలుంగు
వానికిచ్చెద నివియె నా వందనములు”
S (యస్స్.)
అలవోకగాగఁ బ్రత్యహమును “జయహెూ! మా
తా!”యని నోరార ననెడివాఁడు;
శక్తివంచనలేక జనులకు సుపకార
మొనరించు జీవవేదనగలాఁడు;
సాహిత్యసత్కార్య సాధనమ్మన సార్థ
కాభిఖ్యతేజమై యలరువాఁడు;
అడుగునడుగునందు“అమ్మ”తత్త్వంబు చ
రించంగ కడు నుత్సహించువాఁడు;
పూజ్య“కులపతి” “యతి” సవ్య భుజ మతండు;
“భువనవిజయాల” సాహితీకవనకలిత
సభలు – శివరాత్రిప్రభలుగా జరుపువాఁడు;
మాన్యగుణుఁడు – “పీ. యస్సారు”మహితసఖుఁడు
కీర్తిశేషుఁడా? కవితకే స్ఫూర్తియెపుడు;
వందనంబులు సాహితీ చందనములు”
- (ఆర్.)
3.4.
“అమ్మ”దనమ్ము తత్త్వము అనంతము; విశ్వజనీన దివ్యభా
వమ్ముల సార్థకాఖ్యయగు పత్రికలో “ఎడిటోరియల్సు”గాఁ
గమ్మగ వ్రాయ-వ్యాసముల గ్రంథముగానిటు తీర్చఁగా గరీ
యమ్మగు కీర్తిపర్వమిది; అందగఁజేతు శుభాభినందనల్