అమ్మా! అమ్మా!! అనసూయమ్మా!
మాకేమిచ్చితివమ్మా! ॥ అమ్మా॥
అడిగినవాడికి అడగని వాడికి
రాజు లిచ్చితివి గౌను ఇచ్చితిని
ఒంటి పైని నగలన్ని ఇచ్చితివి
ప్రాణమిచ్చితిది జ్ఞానమిచ్చితివి ॥ అమ్మా॥
అడుగక పెట్టును అమ్మ అంటివి
బడుగును నాకేమి పెట్టితివి ?
అడుగ నేర్చినచొ అడిగిన పెట్టుదు
అడుగుట ఎటులో నేర్పితివా ?
మరి అమ్మా,
ఏమో అంటిని కొనీ తల్లీ !
ఏ మీయగ లేదు ? బిడ్డలకు
అన్నపూర్ణవై అమృతమిచ్చితివి ఆదరమున ఆనందమిచ్చితివి ||అమ్మా॥
తృప్తి నిచ్చితివి ముక్తినిచ్చితివి
ఇహ పరముల సంతృప్తి నిచ్చితిది.
జడ చేతనముల ప్రేమ నిచ్చితివి
జగతి అందరికీ సుగతి నిచ్చితివి ॥ అమ్మా॥ ఆశ్రమమా ? కాదు నీది అందరి ఇల్లే
ఇంతకన్న ఇంకేమిత్తువు?
ఇకందాలు – మాకందాలు
చ్చెదవా ? మరి అడిగెద నొక్కటి
నీలో నేను నాలో నిన్ను
నిలుపుకొనే ఆ శక్తిని ఇమ్ము ॥ అమ్మా॥